GomathiSiva

கரூர் செல்ல ஈரோடு பஸ் ஸ்டேண்டில் நின்ற ஒரு அரசு பேருந்தில் ஏறி அமர்ந்தேன். பஸ் ஓரளவு காலியாய் இருந்தது அப்போ ஒரு பெரியவர் வந்து "தம்பி பக்கத்துல ஆள் வருதா?"" ஆமா(பொய்) வேற எங்கயாவது உக்காருங்க"சில நிமிடம் கழித்து டிப் டாப்பாய் ஒரு ஆசாமி "சார் பக்கத்துல ஆள் வருதா?"" ஆமா(மறுபடியும் பொய்). ஏன் சார் பஸ்ல அவ்வளவு இடம் இருக்குல்ல அங்க போய் உக்காரலாம்ல என்று நினைத்ததை அவர் உணர்ந்து வேறு இடம் சென்று அமர்ந்து கொண்டார்.ஓரளவு பஸ் நிரம்பி விட்டது.. இப்போ ஒரு பையன் வந்தான். அழுக்கு சட்டை அழுக்கு பேண்ட் " சார் பக்கத்துல ஆள் வருதா?"நான் இனி பொய் சொல்ல முடியாதென்றெண்ணி "இல்ல யாரும் வரல ஏன் ?'இல்ல நான் உக்காரணும்"" சரி உக்காரு" ஒரு வித நெருடலுடன் சொன்னேன். அவன் உடனே தான் கொண்டு வந்திருந்த கூடையை என் அருகில் வைத்து விட்டு கீழிறங்கி எங்கேயோ சென்று விட்டான்.கூடைக்குள் அழுக்கு துணிகள்.. அதிலிருந்து துர் நாற்றம் வேறு.என்னடா இது பிரபுவுக்கு வந்த சோதனை ?!முதல்ல கேட்ட அந்த பெரியவர் அல்லது டிப் டாப் ஆசாமி இருவரில் யாருக்கேனும் இடம் கொடுத்திருக்கலாம். இப்படி ஆகிருச்சேன்னு கவலை பட்டுக்கொண்டே அந்த கூடையை மெல்ல அழுத்தி பார்த்தேன். அந்த கூடை முழுதும் அழுக்கு துணிகள். திடீரென சத்தம் எல்லோரும் பஸ்ஸை விட்டு இறங்கி ஓட துவங்கினார்கள் எனக்கு என்னென்னே புரியலை.பின்பு தான் புரிந்தது இந்த பஸ் கிளம்பும் முன்பாக ஒரு பிரைவேட் பஸ் கிளம்ப தயாரான பொழுது அனைவரும் இறங்கி அதை நோக்கி ஓடினர். நான் வேற நடுவுல உக்காந்துருக்கேன் . நான் போறதுக்குள்ள அந்த பஸ்ல சீட் நிரம்பிடும். இந்த பஸ் கிளம்ப இன்னும் தாமதம் ஆகும்போல தெரிந்தது. இந்த கூடைக்காரன வேற காணோம்.திடீரென்று பஸ்சுக்கு வெளிய இருந்து என் ஜன்னலோரம் அவன் வந்து"சார் சார் அந்த கூடையை கொடுங்க கூடையை கொடுங்க" னு கத்தினான்.நான் எதுக்கு னு கேட்டேன்."சார் சார் கூடையை கொடுங்க சார் நான் அந்த பஸ்ல ஏறனும்"சரி இந்தா னு சொல்லி என் என் இரு விரல்களால் அந்த கூடையை வேண்டா வெறுப்பாய் தூக்கி அவனிடம் நீட்டினேன்..அவன் கூடையை வாங்கியவுடன் சொன்னான்" சார் நீங்க மெதுவா வாங்க நான் உங்களுக்கு அந்த பஸ்ல சீட் போட்டு வைக்கிறேன்" னுநான் யாரை அழுக்கு பையன்னு நெனச்சேனோ, யார் கூட போனா என் பயணம் இனிக்காதுன்னு நெனச்சேனோ, அவன் சொல்றான் வாங்க சார் உங்களுக்கு சீட் போட்டு வைக்கிறேன்னு.பள்ளியிலும் கல்லூரியிலும் தான் பாடம் நடத்திட்டு பரீட்சை வைப்பாங்க.ஆனால் வாழ்க்கையில் பரீட்சை வெச்சுட்டுத்தான் பாடம் நடத்துவாங்கனு புரிஞ்சுகிட்ட ஒரு தருணம் அது.நாம் சந்திக்கின்ற ஒவ்வொரு மனிதனும் நமக்கு ஏதாவது ஒரு விஷயத்தை கற்றுக்கொடுக்க இறைவனால் அல்லது இயற்கையால் அனுப்பப்படுகிறான் என்பதை நான் நம்புகிறேன்.அந்த பையன் அருகே அமர்ந்து நான் போன அந்த இரண்டு மணி நேர பயணத்தில் துர்நாற்றம் அடிக்கவில்லை. நல்ல மனத்தின் மணம்தான் வீசியது.....

இந்திய ரிசர்வ் வங்கி சமீபத்தில் புதிய 100 ரூபாய் நோட்டின் வடிவத்தை வெளியிட்டது.இதன் ஒருபுறத்தில் மகாத்மா காந்தியின் படமும், மறுபுறத்தில், குஜராத் மாநிலம் பதான் நகரில் உள்ள ’மகாராணியின்படிக்கிணறு’ எனும் புராதனச் சின்னமும் அச்சிடப்பட்டுள்ளது.மகாத்மா காந்தியை அனைவருக்கும் தெரியும்;அந்த ’மகாராணியின் படிக்கிணறு’ நம்மில் எத்தனை பேருக்கு தெரியும்..? வாங்க,அந்த கிணத்துக்குள் இறங்கி பார்ப்போம்...11ம் நூற்றாண்டில் குஜராத் பகுதியை ஆட்சி செய்த அரசன் பீமதேவன் நினைவாக,அவரது மனைவி உதயமதி - மகன் கர்ண தேவன் ஆகியோர் சரஸ்வதி நதியின் அருகில் மக்கள் பயன்படுத்திக்கொள்ளும் வகையில் ஒரு பெரிய கிணறு அமைத்தனர்.64 மீட்டர் நீளமும், 20 மீட்டர் அகலமும், 27 மீட்டர் ஆழமும், அடியில் சுரங்கப்பாதையும் கொண்ட இந்தக் கிணறு, ஏழு அடுக்குகளாக, அழகிய வேலைப்பாடுகளுடன் கட்டப்பட்டுள்ளது.நான்கு திசைகளிலும் வழியுடன் கட்டப்பட்ட இந்த கிணற்றின் தூண்களின், இந்துக் கடவுள் சிற்பங்களும், வாழ்க்கை முறை பற்றிய குறிப்புகளும் செதுக்கப்பட்டுள்ளன. இதன் அடியில் உள்ள சுரங்கப்பாதை, 32 கிமீ தொலைவில் உள்ள சித்பூருக்குச் செல்லும் வகையில் அமைக்கப்பட்டுள்ளது.இது, போர்க் காலங்களில் அரச குடும்பத்தினர் இந்த வழியே தப்பிச் செல்வதற்காக பயன்படுத்தப்பட்டுள்ளது.பல ஆண்டுகளாக மூடப்பட்டு கிடந்த இந்த கிணறு, 1960ம் ஆண்டு தொல்லியல் துறையினரால் கண்டுபிடிக்கப்பட்டு,1980ம் ஆண்டு புதுப்பிக்கப்பட்டு மீண்டும் பொதுமக்களின் பார்வைக்கு வந்தது.இது, பண்டைய கட்டடக் கலைக்கும், நீர் மேலாண்மைத் திட்டத்துக்கும் உதாரணமாக விளங்குகிறது.வறட்சி ஏற்படும்போது இந்தக் கிணறு பெருமளவில் உதவியதாக வரலாற்று குறிப்புகள் தெரிவிக்கின்றன. இதுகுறித்த சில குறிப்புகள் சமண நூல்களில் உள்ளன. இயற்கை பேரிடர்களால் பாதிக்கப்படாத வகையிலும், தேங்கும் நீரால், சுற்றுசுவர் அரிப்பு ஏற்பட்டு சிற்பங்கள் சிதைந்துவிடாத வகையிலும் இது கட்டப்பட்டுள்ளது.2014ம் ஆண்டு, யுனெஸ்கோ நிறுவனம், இந்த ‘மகாராணியின் படிக்கிணறை’ சர்வதேச பாரம்பரியச் சின்னமாக அறிவித்து, உலக அளவில் அங்கீகாரம் அளித்தது. இந்த கிணற்றையே இந்திய ரிசர்வ் வங்கி புதிதாக புழக்கத்தில் விடவுள்ள 100 ரூபாய் நோட்டில் அச்சிட்டுள்ளது.

நீங்கள் எவ்வளவு பிஸியாக இருந்தாலும், ஆரோக்கியமாக இருக்க இவை அனைத்தையும் கவனியுங்கள்: :::::::::::::::::::::::::::::::::: உங்கள் தேநீரில் பால் குறைவாக குடிக்கவும். அதற்கு பதிலாக, எலுமிச்சை அல்லது எலுமிச்சை சாறு சேர்க்கவும். ~~~~~~~~~~~~~~~ பகல் நேரத்தில், அதிக தண்ணீர் குடிக்கவும்; இரவு நேரத்தில், குறைவாக குடிக்கவும். ~~~~~~~~~~~~~~~ பகலில் 2 கப் காபிக்கு மேல் குடிக்க வேண்டாம், முற்றிலும் நிறுத்தவும் அறிவுறுத்தப்படுகிறது. ~~~~~~~~~~~~~~~ எண்ணெய் உணவுகளை குறைவாக உண்ணுங்கள். ~~~~~~~~~~~~~~~ சிறந்த தூக்க நேரங்கள் இரவு 10 மணி முதல் காலை 6 மணி வரை. ~~~~~~~~~~~~~~~ மாலையில், மாலை 5 அல்லது 6 மணிக்குப் பிறகு ஏதாவது சிறிது சாப்பிடுங்கள். ~~~~~~~~~~~~~ குளிர்ந்த நீரில் மருந்துகளை எடுத்துக் கொள்ளாதீர்கள். படுக்கைக்குச் செல்வதற்கு அரை மணி நேரத்திற்கு முன் உங்கள் மருந்துகளை எடுத்துக் கொள்ளுங்கள். மருந்துகளை உட்கொண்டு உடனடியாக படுத்துக்கொள்ளாதீர்கள். ~~~~~~~~~~~~~~~ நீங்கள் மேலும் வயதாகும்போது, ​​​​குளிர்ந்த தண்ணீரைக் குடிப்பதை நிறுத்துங்கள், ஆனால் அறை வெப்பநிலையில் தண்ணீரை மட்டுமே குடிக்கவும் ~~~~~~~~~~~~~~~ ஒரு நாளைக்கு குறைந்தது 8 மணிநேரம் தூங்க முயற்சி செய்யுங்கள். ~~~~~~~~~~~~~~~ மதியம் முதல் மாலை 3 மணி வரை ஒன்றரை மணி நேரம் தூங்குவது, மன அழுத்தத்தைக் குறைக்கும். இளமையாகவும், எளிதில் வயதாகாமல் இருக்கும். ~~~~~~~~~~~~~~~ உங்கள் மொபைல் ஃபோன் பேட்டரியில் ஒரே ஒரு பட்டியை விட்டுவிட்டால், இனி அழைப்புகளைச் செய்ய வேண்டாம், ஏனென்றால் ஆபத்தான கதிர்வீச்சு மற்றும் அலைகள் முழுமையாக சார்ஜ் செய்யப்பட்ட பேட்டரியை விட பல மடங்கு அதிகமாக இருக்கும். ~~~~~~~~~~~~~~~ அழைப்புகளுக்குப் பதிலளிக்க உங்கள் இடது காதைப் பயன்படுத்தவும், வலது காது உங்கள் மூளையை நேரடியாகப் பாதிக்கும். அழைப்புகளுக்குப் பதிலளிக்க இயர்போன்களைப் பயன்படுத்துவது இன்னும் சிறந்தது. ~~~~~~~~~~~~~~~ உங்களால் முடிந்தவரை அடிக்கடி சரிபார்க்க வேண்டிய இரண்டு விஷயங்கள்: (1) உங்கள் இரத்த அழுத்தம் (2) உங்கள் இரத்த சர்க்கரை. ~~~~~~~~~~~~~~~ உங்கள் உணவுகளில் குறைந்தபட்சமாக குறைக்க வேண்டிய ஆறு விஷயங்கள்: (1) உப்பு (2) சர்க்கரை (3) பாதுகாக்கப்பட்ட இறைச்சி மற்றும் உணவுகள் (4) குறிப்பாக வறுத்த சிவப்பு இறைச்சி (5) பால் பொருட்கள் (6) மாவுச்சத்துள்ள பொருட்கள் ~~~~~~~~~~~~~~~ உங்கள் உணவில் அதிகரிக்க வேண்டிய நான்கு விஷயங்கள்: (1) கீரைகள்/காய்கறிகள் (2) பீன்ஸ் (3) பழங்கள் (4) கொட்டைகள் ~~~~~~~~~~~~~~~ நீங்கள் மறக்க வேண்டிய மூன்று விஷயங்கள்: (1) உங்கள் வயது (2) உங்கள் கடந்த காலம் (3) உங்கள் கவலைகள்/குறைகள் ~~~~~~~~~~~~~~~ நீங்கள் எவ்வளவு பலவீனமாக இருந்தாலும் அல்லது எவ்வளவு வலிமையாக இருந்தாலும் உங்களிடம் இருக்க வேண்டிய நான்கு விஷயங்கள்: (1) உங்களை உண்மையாக நேசிக்கும் நண்பர்கள் (2) அக்கறையுள்ள குடும்பம் (3) நேர்மறை எண்ணங்கள் (4) ஒரு சூடான வீடு. ~~~~~~~~~~~~~~~ ஆரோக்கியமாக இருக்க நீங்கள் செய்ய வேண்டிய ஏழு விஷயங்கள்: (1) பாடுதல் (2) நடனம் (3) உண்ணாவிரதம் (4) புன்னகை/சிரித்தல் (5) மலையேற்றம்/உடற்பயிற்சி (6) உங்கள் எடையைக் குறைக்கவும். ~~~~~~~~~~~~~~~ நீங்கள் செய்ய வேண்டிய ஆறு விஷயங்கள்: (1) நீங்கள் சாப்பிட பசி எடுக்கும் வரை காத்திருக்க வேண்டாம் (2) நீங்கள் குடிக்க தாகம் எடுக்கும் வரை காத்திருக்க வேண்டாம் (3) நீங்கள் தூங்குவதற்கு தூக்கம் வரும் வரை காத்திருக்க வேண்டாம் (4) நீங்கள் ஓய்வெடுக்க சோர்வாக உணரும் வரை காத்திருக்க வேண்டாம் (5) மருத்துவப் பரிசோதனைக்காகச் செல்ல உங்களுக்கு உடல்நிலை சரியில்லாமல் போகும் வரை காத்திருக்காதீர்கள், இல்லையெனில் வாழ்க்கையில் நீங்கள் வருத்தப்படுவீர்கள். (6) நீங்கள் பிரார்த்தனை செய்வதற்கு முன் உங்களுக்கு பிரச்சனை வரும் வரை காத்திருக்காதீர்கள். ~~~~~~~~~~~~~~~ இந்த சுகாதார உதவிக்குறிப்புகளைப் படித்த பிறகு நீங்கள் செய்ய வேண்டிய ஒன்று: (1) இதை உங்கள் அன்புக்குரியவர்கள் மற்றும் நண்பர்களுக்கு அனுப்புங்கள், நீங்கள் அவ்வாறு செய்யும்போது, ​​கடவுள் உங்களை ஆசீர்வதிக்கட்டும். ================= உங்களின் இயல்பான வியாபாரத்தை மேற்கொள்ளும் போது, ​​நீங்கள் எவ்வளவு பொருத்தமாக இருக்கிறீர்கள் என்பதை அறிய, எப்பொழுதும் உங்கள் உடலைச் சரிபார்த்துக்கொள்ள மறக்காதீர்கள். ஆரோக்கியமே செல்வம். மருத்துவ தகுதிகள்: உயர் இரத்த அழுத்தம் ---------- 120/80 -- இயல்பானது 130/85 --இயல்பான (கட்டுப்பாடு) 140/90 -- உயர் 150/95 -- வி.ஹை ---------------------------- பல்ஸ் ---------- நிமிடத்திற்கு 72 (தரநிலை) 60 --- 80 p.m. (சாதாரண) 40 -- 180 p.m.(அசாதாரண) ---------------------------- வெப்ப நிலை ------------------- 98.4 F (சாதாரண) 99.0 F மேலே (காய்ச்சல்) உங்கள் உறவினர்கள், நண்பர்கள் இந்த தகவலை பகிர்ந்து உதவுங்கள்.... மாரடைப்பு ---- சூடாக குடிப்பது தண்ணீர்: இது மிகவும் நல்ல கட்டுரை. உங்கள் உணவுக்குப் பிறகு வெதுவெதுப்பான தண்ணீரைப் பற்றி மட்டுமல்ல, ஆனால் ஹார்ட் அட்டாக் பற்றி. சீனர்களும் ஜப்பானியர்களும் அவர்களுடன் சூடான தேநீர் அருந்துகின்றனர் உணவு, குளிர்ந்த நீர் அல்ல, ஒருவேளை நாம் ஏற்றுக்கொள்ளும் நேரம் இதுவாக இருக்கலாம் அவர்களின் குடி பழக்கம், உண்ணுதல். குளிர்ந்த நீர் அருந்த விரும்புவோருக்கு இது கட்டுரை பொருந்தும். உணவின் போது குளிர்ந்த பானம்/தண்ணீர் குடிப்பது மிகவும் தீங்கானது. ஏனெனில், குளிர்ந்த நீர் எண்ணெய் பொருட்களை திடப்படுத்தும், செரிமானத்தை மெதுவாக்கும். திட உணவை விட வேகமாக குடலால் உறிஞ்சப்படுகிறது. மிக விரைவில், இது கொழுப்புகளாக மாறும் மற்றும் புற்றுநோய்க்கு வழிவகுக்கும். சூடான சூப் குடிப்பது சிறந்தது, அல்லது உணவுக்குப் பிறகு வெதுவெதுப்பான நீர் குடிப்பது நல்லது. மாரடைப்பு அல்லது பக்கவாதம் ஏற்படாமல் இருக்க இரவில் இரத்தம் உறைவதைத் தவிர்க்க நீங்கள் படுக்கைக்குச் செல்லும்போது ஒரு கிளாஸ் வெதுவெதுப்பான நீரைக் குடிக்கவும். தயவு செய்து உண்மையான நண்பராக இருங்கள். மற்றும் நீங்கள் விரும்பும் நபர்களுக்கு இந்த பதிவை அனுப்புங்கள். நன்றி!

ஒரு கிராமத்தில் ஒரு பெண் தனது வீட்டின் முன் மூன்று முதியவர்கள் அமர்ந்திருப்பதைப் பார்த்தாள். அவர்கள் நீண்ட நேரமாக அங்கேயே அமர்ந்திருந்தனர்.அந்தப் பெண் வெளியே சென்று, "நான் உங்களை அறிந்திருக்கவில்லை, ஆனால் நீங்கள் இங்கு நீண்ட நேரமாக அமர்ந்திருப்பதைப் பார்த்தேன், நீங்கள் பசியாக இருக்க கூடும். தயவுசெய்து உள்ளே வந்து ஏதாவது சாப்பிடுங்கள்" என்றாள்.அவர்களில் ஒருவர், "வீட்டில் ஆணுடையவர் இருக்கிறாரா?" என்று கேட்டார்."இல்லை" என்று அவள் பதிலளித்தாள்."அப்படியானால் நாங்கள் உள்ளே வர முடியாது" என்று அந்த முதியவர்கள் கூறினர்.அந்தப் பெண் உள்ளே சென்றாள். மாலை நேரம், அவளுடைய கணவர் வீட்டிற்கு வந்தபோது, வெளியில் அமர்ந்திருந்தவர்கள் பற்றியும் நடந்த அனைத்தையும் அவள் அவனிடம் சொன்னாள்.அவள் கணவர் தனது மனைவியிடம்: வெளியே சென்று அந்த மனிதர்களை உள்ளே அழைத்து சாப்பிடச் சொல்லுமாறு கூறினார்.அவள் வெளியே சென்று அவர்களிடம், "என் கணவர் வீட்டில் இருக்கிறார். அவர் உங்களை அழைக்கிறார். தயவுசெய்து உள்ளே வந்து எங்களுடன் சாப்பிடுங்கள்" என்றாள்.அவர்கள், "நாங்கள் மூவரும் ஒன்றாக ஒரு வீட்டிற்குள் செல்வதில்லை" என்று பதிலளித்தனர்.ஏன் என்று அவள் கேட்டபோது, முதியவர்களில் ஒருவர் தனது நண்பரைக் காட்டி, "அவரது பெயர் செல்வம். அவர் உங்களுடன் சென்றால், உங்கள் வீடு எப்போதும் செல்வத்தால் நிரப்பப்படும்" என்றார்.பின்னர் மற்றொரு முதியவரைக் காட்டி, "அவர் வெற்றி. அவர் உங்களுடன் சென்றால், நீங்கள் தொடங்கும் எந்த முயற்சியிலும் எப்போதும் வெற்றி பெறுவீர்கள்" என்றார்.பின்னர் அவர் தன்னை அன்பு என்று அறிமுகப்படுத்திக் கொண்டார். "நான் உங்களுடன் சென்றால், உங்கள் வீடு எப்போதும் அன்பால் நிரப்பப்படும்" என்றார்.பின்னர் அவர்: உள்ளே சென்று தனது கணவருடன் எவரை உள்ளே அழைக்க விரும்புகிறீர்கள் என்று கலந்தாலோசிக்குமாறு சொன்னார்.அவளுடைய கணவர் அதைக் கேட்டு மிகவும் மகிழ்ச்சியடைந்து, "செல்வத்தை அழைப்போம். அவர் வந்து எங்கள் வீட்டை செல்வத்தால் நிரப்பட்டும்" என்றார்.அவருடைய மனைவி உடன்படாமல், "வெற்றியை அழைக்கலாமே?" என்றாள்.அவர்களின் மருமகள் இதை கேட்டுக் கொண்டிருந்தாள். அவள் அவர்களிடம் வந்து, "நாம் நம் வீட்டில் அன்பை அழைப்பது நல்லதாக இருக்காதா? அப்படியானால் நம் வீடு என்றென்றும் அன்பால் நிரப்பப்படும்" என்று பரிந்துரைத்தாள்.கணவனும் மனைவியும் ஒப்புக்கொண்டனர்.அந்தப் பெண் மீண்டும் வெளியே சென்று, "உங்களில் யார் அன்பு? தயவுசெய்து உள்ளே வந்து எங்கள் விருந்தாளியாகுங்கள்" என்றாள்.அன்பு எழுந்து வீட்டை நோக்கி நடக்கத் தொடங்கினார். அப்போதுதான் மற்ற இருவரும் எழுந்து அவரைப் பின்தொடர்ந்தனர்.அந்தப் பெண் கேட்டாள், "நீங்கள் மூவரும் ஒன்றாக வர முடியாது என்றீர்கள். நான் அன்பை மட்டும் அழைத்தேன். நீங்கள் எல்லாரும் ஏன் வருகிறீர்கள்?"முதியவர்கள் பதிலளித்தனர், "நீங்கள் செல்வம் அல்லது வெற்றியை அழைத்திருந்தால் மற்ற இருவரும் வெளியேயே இருந்திருப்பார்கள், ஆனால் நீங்கள் அன்பை அழைத்ததால், அவர் எங்கு சென்றாலும் நாங்கள் அவரைப் பின்தொடருவோம். அன்பு இருக்கும் இடமெல்லாம் செல்வமும் வெற்றியும் இருக்கும்."

வெடித்து விட்டது என்பதற்காக அந்த கிராமமே பாதுகாப்பான இடத்தை தேடி ஓடிக் கொண்டிருந்தது . எரிமலையின் பாறை குழம்பு கொஞ்சம் கொஞ்சமாக பரவிஅந்த கிராமத்தையும் வீடுகளையும் அதன் தீ பொசுக்கி கொண்டிருந்தது. மக்கள் எல்லோரும் கையில் கிடைத்ததை எடுத்துக் கொண்டு ஊருக்கு வெளியே ஓடிக் கொண்டிருந்தார்கள். அவள் மட்டும் வீட்டில் இருந்த எந்த பொருளையும் எடுக்காமல் இரண்டு குழந்தைகளையும் ஒன்றை மடியில் தூக்கி வைத்துக் கொண்டும் இன்னொன்றை கையில் பிடித்துக் கொண்டும் மக்களோடு மக்களாக ஊருக்கு வெளியேஓடிக்கொண்டே இருந்தால். கிராமமக்களின் ஓட்டத்தை விட பாறை குழம்பின் ஓட்டம் வேகமாக இருந்தது .பல்வேறு இடங்களில் மக்களும் அந்த பாறைக்குழம்புக்குள் பொசுங்கிப் போனார்கள். நாளா பக்கமும் பாறை குழம்பு விரட்ட... விரட்ட ... புகை மூட்டத்திற்கிடையே குழந்தையோடு இவளின் ஓட்டம் . வேகமாக ஓடவும் முடியாமல் கையில் உள்ள குழந்தையும் இவளும் மூச்சிரைக்க ஓடினார்கள் . பாறை குழம்பு அருகில் வர வர கையில் உள்ள குழந்தை பாறை குழம்பு காலில் பட்டு கதறுகிறது . சற்று நேரத்தில் குழந்தைகளோடு தாமும் சாக போகிறோம் என்ற நிலமை வந்தது . கையில் இருக்கின்ற குழந்தையை வேறு வழியின்றி கை விடுகிறாள். தரதரவென்று இழுத்து வந்த அந்த குழந்தை கீழே விழுகிறது. பாறை குழம்பின் தீ நாக்குகள் ஈவு இரக்கமற்று குழந்தையை விழுங்கி விடுகிறது . கையில் உள்ள குழந்தையை இறுக்கிப் பிடித்துக் கொண்டு மூச்சுரைக்க இன்னும் வேகமாகவே ஓடுகிறாள் மரணம் துரத்த துரத்த ஓடுகிறாள். ஊருக்கு வெளியே ஓடி ஓரிடத்தில் அமர்ந்து கொண்டு அவள் தலைவிரி கோலமாக "ஓ" வென அழுது கொண்டே இருந்தால் .எல்லோரும் அவளை பார்த்து ஆறுதல் சொன்னார்கள் அவளின் சோகம் குறையவே இல்லை . ஏன் அழுகிறாய் நீ தான் குழந்தையை காப்பாற்றி ஓடி வந்து விட்டாயே ஏன் அழுது கொண்டிருக்கிறாய் என்று திரும்ப திரும்ப கேட்டார்கள். சோகத்தை அடக்கிக் கொண்டு தன்னுடைய நைந்து போன குரலில் அவள் சொன்னால் பக்கத்து வீட்டு பொம்பள தான் வேலைக்கு போய்ட்டு சாயங்காலம் திரும்பி வர்ரவரைக்கும் தன் குழந்தையை என் கிட்டு விட்டுட்டு பார்த்துக்க சொல்லிவிட்டு போனா அவ திரும்பி வர்றதுகுள்ள இப்படி ஆயிருச்சி . நான் என் குழந்தையையும் அவ குழந்தையையும் எப்படியும் காப்பாத்திடும்னு ஓடி வந்தேன். அதுக்குள்ளற நெருப்பு கிட்டக்க வந்துருச்சு குழந்தையை பார்த்துக்க ன்னு சொல்லிட்டு போன அவ குழந்தையை நான் காப்பாத்தாம விட்டுட கூடாதுன்னு என் குழந்தையை விட்டுட்டு அவ குழந்தையை தூக்கி கொண்டு ஓடி வந்துட்டேன். கடைசில என் குழந்தையை காப்பாத்த முடியாம போச்சி . என்று திரும்பி திரும்பி மீண்டும் ஓவென அழுதாள்.குழந்தையை இழந்து அனாதையாக அவள் நிற்பதை எல்லோரும் உணர்ந்தார்கள்....

நான் ரொம்பக் கோபமாக வீட்டை விட்டு வெளியேறினேன்... அவசரத்தில் அப்பாவின் ஷூவை மாட்டிக்கொண்டு வெளியேறும் அளவுக்கு அவ்வளவு கோபம்.இனி நான் பெரிய ஆள் ஆன பிறகுதான் வீட்டுக்கு வருவேன்... அவ்வளவு கோபம். பின்னே இருக்காதா என்ன? கல்லூரி போகும் மகனுக்கு ஒரு மோட்டார் சைக்கிள் கூட வாங்கி கொடுக்க முடியாத அப்பா…. 'நீங்கள், நான் ஏன் பெரிய இன்ஜினியர் ஆக வேண்டும் என்று கனவு காண்கிறீர்கள்? உங்கள் கடனையெல்லாம் அடைப்பதற்கா?'மண் ரோட்டில் நடந்தவுடன், காலணியில் ஏதோ சிக்கியதை உணர்ந்தேன். என் கால் விரலில் இருந்து கொஞ்சம் ரத்தம் கொட்டியது... பார்த்தால் பூட்ஸில் ஆணி இருந்தது. மிகவும் வலித்தது, பொறுத்துக் கொண்டு சிறிது தூரம் சென்றவுடன்... என் கால்களில் ஈரமாக உணர்ந்தேன், சாலையில் தண்ணீர் இருந்ததைக் கவனிக்க வில்லை. அவ்வளவு கோபம். காலை தூக்கிப் பார்த்தபோது ஷூவின் சோல் கிழிந்து இருந்தது... மேலும் கோபத்தைக் கூட்டியது.பேருந்து நிலையத்தை அடைந்தபோது ஒரு மணி நேரமாக பேருந்துகள் இல்லை... சோதனை மேல் சோதனை. இன்று நான் என் தந்தையின் பர்ஸையும் கொண்டு வந்திருந்தேன். பர்ஸை அவர் யாரையும் தொட விடாதவர். இந்த பர்ஸில் கண்டிப்பாக நிறையப் பணம் இருக்கும் என்று எனக்குத் தெரியும். இதுதான் அவரிடத்தில் நான் எடுத்துக்கொள்ளும் கடைசி பணமாக இருக்க வேண்டும் என்று நினைத்துக் கொண்டு பர்சை திறந்து பார்த்தேன். இருந்ததோ 70 ரூபாய் தான். அதோடு அவரின் சிறிய டைரி... எவ்வளவு விஷயங்கள் மறைச்சு வைத்திருப்பார் அப்பா. அம்மாகிட்ட இருந்துகூட தெரியாமல் வைத்திருக்கும் டைரி ஆயிற்றே ? அதனால் தான் யாரையும் பர்சைத் தொட விடமாட்டார் போலும்.தெரிஞ்சுக்கலாம் என்று திறந்து படித்தேன். அதில் ஒரு பக்கத்தில் 'பையனின் மடிக்கணினிக்கு 40 ஆயிரம் கடன் வாங்கிவிட்டேன். ஆனால் அதற்கு கொடுக்க வேண்டிய வட்டியை நினைத்தால் தான் பயமாக இருக்கிறது. இதில் இந்த ஷூ வேறு. மாற்ற வேண்டுமென கடந்த 3, 4 மாதமாக நினைத்தாலும், ஏதாவது ஒரு செலவு. பையனின் படிப்புச் செலவைப் பார்த்தால் முடியுமா? அடுத்த மாதம் புது ஷூ வாங்கலாம்'மற்றொரு பக்கத்தில்….'அம்மா தினமும் தன் உடைந்த கண்ணாடியை மாத்த வேண்டுமென தினமும் கேட்கிறாள். போனஸ் வந்தவுடன் கட்டாயமாக மாத்திவிடலாம். அதுவரை அம்மாவுக்கு ஏதாவது ஒரு சாக்கு சொல்ல வேண்டியது தான்...மூன்றாவது பக்கத்தில் 'பழைய ஸ்கூட்டரைக் கொடுத்துவிட்டு புதிய மோட்டார் சைக்கிளை தவணை முறையில் வாங்கி பையனுக்கு கொடுக்கலாம் என்றால் அதற்கும் இப்போது வழி இல்லையே? போனஸ் எது, எதற்குத் தான் ஆகுமோ? கடவுள் விட்ட வழி. பார்ப்போம். அதன் பின் நான் ஆபிஸுக்கு பஸ்ஸில் போனால் தான் என்ன?…டைரியைப் படித்தவுடன் என் கண்களில் கண்ணீர் அருவியாய் கொட்டியது. சத்தமாய் அழவேண்டுமென இருந்தது. பக்கத்தில் ஆட்கள் இருந்ததால் மிகவும் சிரமப் பட்டு அடக்கிக் கொண்டேன்.அந்த ஆணி காலில் குத்தவில்லை.. உடனே ஓட்டமும், நடையுமாக வீட்டை அடைந்தேன். அப்பாவும் இல்லை, ஸ்கூட்டரும் இல்லை. ஓஹோ - புரிந்து விட்டது. நான் அப்பாவைத் தேடி பைக் ஏஜென்சிக்கு ஓடி வந்தேன் . அப்பா இருந்தார். நான் அவரைக் கட்டிக் கொண்டு , கண்ணீரில் அவரின் தோள்களை நனைத்தேன். “அப்பா.... எனக்கு மோட்டார் சைக்கிள் வேண்டாம் ... உங்களுக்கு புதிய ஷூ வாங்கிக் கொள்ளுங்கள். பாட்டிக்கு புதிய கண்ணாடி வாங்குங்கள். நான் கட்டாயம் நன்கு படித்து பெரிய ஆளாக வருவேன். அதுவும் உங்கள் வழியில்… நீங்கள் கவலையே படாதீர்கள்.”அவரைப் பத்திரமாக ஸ்கூட்டரில் கூட்டிக்கொண்டு வீடு அடைந்தோம். மிகவும் நிம்மதியாக, மகிழ்ச்சியாக இருந்தது. என்ன பாவம் செய்ய இருந்தேன்? கடவுள் தான் காப்பாற்றினார். மேலும் யோசித்தேன். ஒவ்வொரு உணர்ச்சியையும், சோகத்தையும் டெபாசிட் செய்யும் வங்கி "அம்மா"... மேலும் நம் "அப்பா" என்பது நம் கனவை பேலன்ஸ் இல்லாவிட்டாலும், நனவாக்க முயலும் கிரெடிட் கார்டு...இந்த உண்மையை உணராமல் எப்படி இருந்தேன்? எனக்கே வெட்கமாக இருந்தது.