ஜனகர் (குட்டிக்கதை)

ஜனக மகாராஜாவை அறிந்திருப்பீர்கள்...

ஸ்ரீ ராமபிரானின் மாமனார் அவர்.

சீதாபிராட்டியாரின் அருமை தந்தையார்.

ஜனகரின் மகள் என்ற காரணத்திற்காக சீதா பிராட்டியாருக்கு ஜானகி என்ற சிறப்பு பெயரும் உண்டு.

ஜனக மகாராஜா வெறும் அரசராக மட்டும் இருக்கவில்லை.

சிறந்த கல்விமானாகவும் விளங்கினார்.

ஞானத்திலே உயர்ந்தவர்.

தவத்திலே சிறந்தவர்.

வாழ்நாள் முழுவதும் புண்ணிய கைங்கரியங்களன்றி மற்றதை சிந்தையாலும் நினைக்காதவர்.

வாழ்நாள் முழுவதும் நிறைவாழ்வு வாழ்ந்து பெருமை பெற்ற ஜனகர் மனிதர்கள் எல்லோரையும் போல் ஒரு நாள் மரணம் அடைந்தார்.

ஜனகர் புண்ணிய வாழ்வு வாழ்ந்த பெருமான் எனவே அவர் சாமானிய மனிதர்களைப் போல பூத உடலை நீத்தாலும் தெய்வீக உடலை பெற்றார்.

மகான்களும் மகரிஷிகளும் புண்ணிய செல்வத்தை சேர்த்த பெருந்தகையாளர்களும் வாழும் மோட்சலோகத்திலிருந்து ஜனகரை அழைத்துச் செல்ல பொன் விமானம் ஒன்று மண்ணுலகுக்கு வந்தது.

பொன் விமானத்தில் ஏறி ஜனகர் மோட்சலோகத்துக்கு புறப்பட்டார்.

வானுலகத்தை நோக்கி விமானத்தில் விரைந்து கொண்டிருந்த ஜனகர் நெடுந்தொலைவை கடந்த பிறகு ஓரிடத்தில் பெருங்கூச்சல், அழுவதை கண்டு சாரதியை நோக்கி விமானத்தை சற்று நிறுத்தச் சொன்னார்.

ஓசை வந்த இடத்தை உற்று நோக்கினார்.

அது நரகலோகம் பாவங்கள் செய்த காரணத்தால் பாவிகள் ஆகிவிட்ட ஜீவன்கள் நரகலோகத்தில்

எம வேதனைகளை சகிக்க முடியாமல் பரிதாபமாக அலறிக் கொண்டிருந்தன.

அந்த காட்சி ஜனகரின் உள்ளத்தை பாகாய் உருக்கியது.

எமதூதர்கள் பாவிகளுக்கு தரும் கொடிய தண்டனைகளையும் அந்த வேதனை தாழமாட்டாது நரகவாசிகள் ஓலமிடும் காட்சியையும் கண்டு ஜனகர் கண்கலங்கினார்.

ஜனகர் சாரதியை நோக்கி அன்பரே ரதத்தை நரக லோகத்தை நோக்கி செலுத்தும்.

நான் நரகலோகத்திலேயே தங்கி பரிதாபத்துக்குரிய பாவம் ஜென்மங்கள் கடைத்தேற உழைக்கப் போகிறேன் என்றார்.

சாரதி திகைத்துவிட்டான்.

மேலான மோட்சலோகத்தின் இன்ப வாழ்வினை உதறித் தள்ளிவிட்டு நரக லோகத்துக்குச் செல்ல விரும்பும் ஒருவரை இதற்கு முன் சாரதி சந்தித்தது இல்லை.

இப்படியும் அதிசயம் நடக்குமா? என சாரதி வியப்படைந்தார் .

என்றாலும் ரதத்தை ஜனகர் விரும்பியது போல செலுத்த அவனுக்கு அதிகாரம் இல்லை.

ஜனகர் சொன்ன தகவலை தன்னுடைய எஜமானன் எமதர்மராஜனுக்கு அறிவித்தான்.

எமதர்மராஜன் ஓடோடி வந்தார். ஜனகரின் காலில் விழுந்து வணங்கினார்.

தர்ம பிரபு!

தர்மத்தின் உறைவிடமான தங்களுக்கு பாவிகளின் நரகம் எவ்விதம் தகும்?

புண்ணிய உலகம் உங்கள் வருகைக்காக எதிர்பார்த்துக் காத்துக் கொண்டிருக்கிறது என்று எமதர்மன் இயம்பினார்.

கால தேவரே என்று கலக்கத்துடன் அழைத்தார் ஜனகர்.

நரகலோக மக்களின் இந்த அவல வாழ்க்கையை பார்த்தபின் புண்ணிய உலகில் என்னால் எவ்விதம் நிம்மதியாக பொழுது போக்க முடியும் என்றார்.

எமதர்மன் கவலையோடு சொன்னார்...

பெருமைக்குரிய பெருமானே நரகலோகத்தில் நீங்கள் காலடி வைத்தால் வாழ்நாள் முழுவதும் சேர்த்த புண்ணியத்தின் அரைப்பாகம் உங்களை விட்டுப் போய்விடுமே!

அதைப் பற்றி நான் கவலைப்படவில்லை நான் வழங்கும் புண்ணியம் என்ன ஆகும்?

என்று ஜனகர் வினாவினார்.

அது பாவிகளைச் சென்றடையும் என்றான் கால தேவன்.

அதன் விளைவு என்ன என்று கேட்டார் ஜனகர்.

பாவிகளுக்கு நான் வழங்கும் தண்டனைகளின் கடுமை பெருமளவு குறையும் என்றான் எமன்.

அப்படியானால் என் புண்ணியம் முழுவதையும் பாவிகளுக்காக தருகிறேன்.

அவர்களுக்கு முழு தண்டனையிலிருந்து விலக்கு அளியுங்கள்.

நானும் நரக லோகத்திலேயே தங்கி பகவானின் கருணாகடாட்சத்தை பற்றி அவர்களுக்கு உபதேசித்து அவர்கள் பாவங்களுக்கு விமோசனம் தேடுகிறேன் என்றார் ஜனகர்.

மண்ணுலகத்தை விட்டு மறைந்து விண்ணுலகை எய்தும் நிலையிலும் தரும நெறிவழி சேவை செய்யத் துடித்து தனக்காக காத்திருக்கும் புண்ணிய உலக சுகங்களையும் தியாகம் செய்யத் துடிக்கும் ஜனகரின் பெருமையை எண்ணி கால தேவன் வியந்தார்.

ஒரு ஏக்க பெருமூச்சுடன் சாரதிக்கு கண்ணை காட்டினார்.

புண்ணிய லோகத்தை நோக்கி சென்று கொண்டிருந்த பொன்விமானம் ஜனகப் பெருந்தகையுடன் நரக லோகம் நோக்கி புறப்பட்டது.

பெருமைக்குரிய பேராண்மையாளர்கள் எந்த காலத்திலும், எந்த நிலையிலும் பெருமை தவழும் செயல்களைதான் செய்வார்கள் என்று மனதிற்குள் எண்ணியவாறு கால தேவன் ஜனகர் சென்ற திசை நோக்கி தலை தாழ்த்தி வணங்கினார்.