நேர்மைக்கு செய்யப்பட்ட உதவி (குட்டிக்கதை)

கடைக்கு வந்தவுடன் தான், சட்டைப் பாக்கெட்டில் வைத்திருந்த என் செல்போன் காணாமல் போயிருந்ததை உணர்ந்தேன்.

நான் செல்போன் விற்பனை மற்றும் பழுது நீக்கும் கடை வைத்திருக்கிறேன். எனினும் இந்த செல்போனை நான் தவற விட்டது மிகவும் அதிர்ச்சியாக இருந்தது. 25 ஆயிரம் மதிப்புள்ள செல்போன் எப்படியோ கீழே விழுந்திருக்கிறது.

வேறு ஒரு போனில் இருந்து, அந்த நம்பருக்குக் கால் செய்தேன். பதில் இல்லை. மூன்றாம் முறை எடுக்கப்பட்டது .

''ஹலோ..'' என்றது ஒரு சிறுவனின் குரல்.

''இந்தப் போன் என்னோடது. நான் இதை மிஸ் பண்ணிட்டேன். இப்ப எங்க இருக்கீங்கனு சொல்லுங்க. நானே வந்து வாங்கிக்கறேன்..''

''கே.ஜெ ஸ்டோர் பக்கத்துல வந்துட்டு இருந்தேன் அங்கிள், ரோட்ல இந்தப் போன் கிடந்து ரிங் ஆயிட்டு இருந்துச்சு. அதான் எடுத்துப் பேசறேன்..''

''அங்கேயே இருங்க, 2 நிமிசத்துல நானே நேர்ல வந்துடறேன்..''

உடனே கிளம்பி கே.ஜெ ஸ்டோர் சென்றேன். அதற்கு அருகில் ஒரு சிறுவன் நின்று கொண்டிருந்தான். கொரோனா காலம் என்பதால் என்னைப் போலவே அவனும் மாஸ்க் அணிந்திருந்தான்.

''நான் தான் தம்பி, போன் மிஸ் பண்ணது..!''

''இந்தாங்க அங்கிள்..''

''உன் பேர் என்ன தம்பி..?''

''இளங்கோ..''

''என்ன க்ளாஸ் படிக்கிற தம்பி..?''

''செவென்த் அங்கிள்..''

''எந்த ஸ்கூல்..?''

சொன்னான்.

''ரொம்ப நன்றி தம்பி, போனை எடுத்து ஆஃப் பண்ணி வச்சுக்காம என் கிட்ட கொடுத்தியே, பெரிய விஷயம்பா..''

''போன் தொலைச்சவங்க பாவம்.. போன் இல்லாம எவ்ளோ கஷ்டப்படுவாங்கனு தான் நினைச்சேன் அங்கிள். போனை எடுத்து வச்சிக்கணும்னு நான் நினைக்கல.."

நான் அவனிடம் 500 ருபாய் கொடுத்தேன்.

''காசெல்லாம் வேண்டாம் அங்கிள்.. " மறுக்க,

''என்னோட சந்தோஷத்துக்காக வாங்கிக்க இளங்கோ..'' அவன் சட்டைப்பையில் வைத்து விட்டு கிளம்பி கடைக்கு வந்தேன். நான் விற்பனையும், உதவியாளன் ராகுல் ரிப்பேரும் கவனிப்போம்.

ஒரு மணிக்கு நானும், 2 மணிக்கு மேல் அவனும் உணவு இடைவேளைக்கு வீட்டுக்கு செல்வது வழக்கம்.

நான் வீட்டிற்குச் சென்று விட்டு 2 மணிக்கு திரும்ப வந்த போது கடைவாசலில் அந்த சிறுவன் இளங்கோ நின்று, ராகுலிடம் பேசிக் கொண்டிருந்தான்.

''இந்த போன்ல டிஸ்பிளே உடைஞ்சிருக்கு. மதர் போர்டும் போயிருச்சு, இதை ரிப்பேர் பண்றதே வேஸ்ட். 4000 ருபாய் ஆகும். 4000 ரூபாய்க்கு இதே மாடல் ஒரு புதுபோனையே வாங்கிக்கலாம்..''

''500 ரூபாய்க்கு இதை ரிப்பேர் பண்ண முடியாதா..?''

''ம்ம்ஹூம்..! முடியாது..''

நான் கடைக்குள் நுழையும் போது இளங்கோ சோகமாக வெளியேற, நான் கூப்பிட்டேன்.

''தம்பி, அந்தப் போனைக் கொடு..''

கொடுத்தான்.

''ராகுல், இதுல எல்லா பார்ட்ஸும் மாத்திடு..'' சொல்லி விட்டு, இளங்கோவிடம்..

''பத்து நிமிஷம் வெய்ட் பண்ணு தம்பி..''

''ஓகேங்க அங்கிள்..''

''இந்த போன் யாரோடது..? எப்படி உடைஞ்சுது..? ''

''இது அப்பாவோட போன். ஒரு நாள் இதைத் தவறுதலா கீழே போட்டுட்டாரு..''

''உங்க அப்பா என்ன பண்றாரு..?''

''சினிமா தியேட்டர்ல வேலை பண்ணாரு. இப்போ தியேட்டர் எல்லாம் மூடிட்டாங்க. அதனால 3 மாசமா வீட்ல தான் இருக்காரு. ஆன்லைன் க்ளாஸ் அட்டென்ட் பண்ண போன் வாங்கி தரச்சொல்லி கேட்டேன். காசில்லைனு சொல்லிட்டாரு. இப்போ தான் உடைஞ்ச போனை ரிப்பேர் பண்ண பணம் கிடைச்சுது.."

அவனுடன் மேலும் பேசிக்கொண்டிருந்த நேரத்தில் ராகுல் போனை தயார் செய்து முடித்திருந்தான். இளங்கோவிடம் கொடுக்க, சந்தோசமாக போனை வாங்கிப் பார்த்தான்.

''எவ்வளவு ஆச்சு அங்கிள்..?''

''இப்போ உன் கிட்ட எவ்வளவு இருக்கு..?''

''500 ருபாய் தான் இருக்கு, அதுவும் நீங்க கொடுத்தது தான்..''

அவனிடம் 500 ருபாய் வாங்கிக் கொண்டு மீதம் 400 ருபாய் கொடுத்தேன்.

''100 ருபாய் இதை சரி பண்ணதுக்கு நான் எடுத்துக்கிட்டேன்பா, போயிட்டு வா..''

''அங்கிள், காலைல நான் உங்க கிட்ட போன் திரும்பக் கொடுத்ததால தானே எனக்கு கம்மியா காசு வாங்கி ரிப்பேர் பண்ணீங்க..''

''அது மட்டும் இல்லப்பா, உங்க க்ளாஸ்ல பிரபுனு ஒரு பையன் படிக்கறானா..?''

''ஆமாங்க அங்கிள்..''

''அவங்க அப்பா தான் நான். காலைல நீ படிக்கிற ஸ்கூல் பேர் சொன்னேல்ல, நான் சாப்பிட வீட்டுக்கு போனப்ப, பிரபு கிட்ட உன் பேரைச் சொல்லி தெரியுமானு கேட்டேன்.

'தெரியும்பா, அவன் தான் எப்பவும் க்ளாஸ்ல ஃபர்ஸ்ட் மார்க். ஆனா ஆன்லைன் க்ளாஸை ஒரு நாள் கூட அவன் அட்டென்ட் பண்ணவே இல்ல. என்னாச்சுனு தெரியல'னு சொன்னான்.

நீ ஆன்லைன் க்ளாஸ் அட்டென்ட் பண்ண முடியாம எவ்வளவு மனசு கஷ்டப்படுவேனு தெரியும் இளங்கோ. அதன் உனக்கு கம்மி விலைல ரிப்பேர் பண்ணி கொடுத்தேன். நீ நல்லாப் படிக்கணும், என்ன..?''

''ரொம்ப தேங்க்ஸ் அங்கிள்..'' தழுதழுத்த குரலில் சொல்லியபடி தன் சட்டையில் கண்ணீரைத் துடைத்துக் கொண்டான்.

அந்தக் கண்ணீருக்கு பின்னால் சோகமோ, மகிழ்ச்சியோ, அல்லது இரண்டுமே கலந்தோ இருக்கக்கூடும்.