கவிதை
Poems by - TamilPoonga
ஒரு விதவையின் கண்ணீர்
  •  · 
  •  ·  beesiva

கணவன் மறைந்து விட 

கண்ணீர் அவளை 

மணந்துக் கொண்டது 

எத்தனை துன்பங்கள் 

அவளுக்கு 

மாலையாய் விழுந்தது 

சமூகத்தின் புறக்கணிப்பு 

சத்தம் இல்லாமல் 

அவளது குறவளையை 

நசித்துக் கொண்டிருந்தது 

சோகங்கள் சொந்தமாய் 

உறவாட

வறுமை 

கோரத் தாண்டவம் ஆடியது 

சகுனம் பார்ப்பவர்கள் 

மனதை 

காயப்படுத்திக் கொண்டே 

இருந்தார்கள் 

எத்தனை பழி சொற்கள் 

அவளுக்கு 

வலி கொடுக்கிறது 

அதை போக்க 

வழி கூட இல்லாமல் 

தவித்துக் கொண்டிருக்கிறாள் 

இந்த போராட்ட வாழ்க்கை

போதும் என்றாகி விட்டது

உடைந்து விழுந்த 

ஒரு பூவைப் போல 

தினமும் 

நசுக்கப் பட்டு 

விழி ஓரமாய் 

கண்ணீர் கோடுகளுடன் 

கழிகிறது காலம் 

  •  · 
  •  ·  beesiva
நடந்து வந்த
பாதைகளெல்லாம்
முள் வேலிகளே
நடந்து கொண்டிருக்கும்
பாதைகளெங்கனும்
பள்ளமும் திட்டியுமே.



இனி நடக்க
போகும் பாதைகளும்
துன்பமும் துயரமும்
எதிர் கொள்ளும்
என்பதில் ஏமாற்றமில்லை.



இலக்கினை
எட்டும் தூரம் வரை
நடக்க வேண்டியதும்
உன் பாதங்களே
நம்பிக்கை ஒன்று தான்
உனக்கு பாதணிகள்.



உணர்வுகளையும்
உண்மைக் கலைகளையும்
மதியாதவன் குடிலில்
கோபுர நினைப்பு
வேண்டாம்.
மதிப்பவன் மனையில்
சருகாயிருந்தாலும்
மெருகாவாய் வீணே
உருகாதே..



அன்புக்கு
காலம் நேரம் 
கிடையாது.அதற்கு
பிறப்பும் இறப்பும்
உருவமும் இருக்காது.
உணர்வு மாத்திரமே
அது
உண்மை விழிகளுக்கே
தோன்றும் வல்லமை
கொண்டது. 
அன்பை நேசி
அகிலம் அணைத்துக் 
கொள்ளும்.



படிகள் உனக்கு 
படுக்கையறை 
நெடியை மறந்து 
நுளம்புடன் போரிட்டு
சுகமாய்
உறங்காமல் உறங்கும் 
தெரு குப்பையாய்



இதயம் 
இத்துப்போன 
மனித குளத்தில் 
உதயம் 
ஒன்றை தேடி 
உறங்குகிறாயா



விடியும் முன்பே 
நீ 
விளிக்கும் முன்பே
விரட்டியடிக்கும் 
மிருக கூட்டங்களின் 
மந்தைகள் 
வாழுமிடமிது



கருணையை கத்தரித்து 
கொடிய 
தீ மூட்டி 
நொடி பொழுதில் 
நொண்டியடிக்க வைக்கும் 
ஈன சமூகம் இது



இதயக் குறிப்பில்
இருக்கையில்
நாட் குறிப்பில்
நமக்கென்ன வேலை



அன்பாய் தந்த
அன்பளிப்பை
ஆயுள் வரை
மறக்கவும் முடியாது
இழக்கவும் இயலாது



நிஜமான அன்புக்கு
நிகரேதுமில்லை
இறக்கின்ற நிமிடம்வரை 
இழக்காத அன்பு வேண்டும்
மருந்துக்குக் கூட
மறக்காத மனம் போதும்



நீத்தந்த பரிசு
எனக்கிங்கே பெரிசு
இதை என்றும்
மறக்காது மனசு


உயிரை கண்டேன்..

வைரஸ்
வருகை
எத்தனை மிகை..


அரசியல்
சதுரங்கத்தில்
பகடைக் காய்களாய்.


வருடம்
ஒன்று கடந்து
கண்டேன்..❤️


மீண்டும்
ஆயுள் புதுப்பிக்க
உணர்ந்தேன்🌙❤️


அந்த
நான்கு மணி நேர
வாய்ப்பே..


உயிர்ப்பே
உண்மைக்கு
இலக்கணமே.


சுமை
மறந்தேன்
எனையும்
மறந்தேன்..


எடேய்
மாறாமலே
நாம் நாமாக,,,💞


அறுபதை
தாண்டியும்....
நீளுதடா நீளுமடா💞💞


அறிந்தவர்
போற்றுவர்.
நன்றி நண்பா..


  •  · 
  •  ·  beesiva

அப்பா மகள்
உறவைப் பாட
அகராதியில்
வார்த்தைகளில்லை.


ஆசைப்பட்டு
கேட்டதெல்லாம்
அந்தக் கணமே
அடுக்கி வைப்பாரு.


ஊரை
சுற்றி காட்டிடவே
ஈருளியில்
ஏத்தி செல்வாரு.


கோவப்பட்டு
பார்த்ததில்லை
கோர முகம்
அவருக்கில்லை.


பார்கத் தான்
நம்பியாரு
பாசத்திலே
எம்ஜியாரு..


சொந்தக் காலில்
நின்றிடவே
தோட்டம் கொத்தி
வாழ்ந்தாரு.


சத்தியத்தின்
எல்லைக்குள்ளே
சந்தோஷமாக
வாழ வைச்சாரு.


கை முழுக்க
காய்ச்சிருக்கும்
காலில் பித்த
வெடிப்பிருக்கும்.


பள்ளிப் படிப்பு
முடியும் வரை
பகலிரவாக
பாடுபட்டாரு.


படுத்ததை
நான் பார்த்ததில்லை
மருந்து வாங்கி
குடிச்சதுமில்லை.


மதுவுக்கு
அவர் அடிமையில்லை
சாது என்றால்
மிகையுமில்லை.


பந்தக்காலு
போடும் வரை
பக்கமிருந்தே
பாதுகாத்தாரு.


கை பிடித்து
நான் கால் மாற
கட்டிப் பிடித்து
கதறினாரு.


சாமியை
நான் பார்த்ததில்லை.
என் குல சாமி
அப்பாவோடே
வாழ்ந்துமுள்ளேன்.


இருக்கும்
வரை புரியவில்லை
புரியும் போது
அவரும் இல்லை.


நெஞ்சில்
வாழும் தெய்வமவர்
என்றுமென்னை
காத்து நிற்பார்.
  •  · 
  •  ·  beesiva


மரத்துக்கும்
மனசுண்டு
பகுத்து அறியும்
பண்புண்டு...



முறிந்தது
கிளை எனினும்
ஒட்டு விலகாத
உணர்வுண்டு..



துஸ்டர்கள்
துண்டாடினாலும்
திண்டாடாத
மனமுண்டு..



பண்பாட்டை
மரங்களிடம்
கற்போர் வாழ்வை
வென்றவராவார்.



தமக்காக
வாழும் செயல்படும்
உயிரிழந்தால்
மண்ணுக்கு உரமாகும்.,
உயர் செயலும்..



நாமோ
இதயம் பற்றி
கவி படைப்போம்
இரக்கம் பற்றி..?
கதையளப்போம்.



மனிதன் மூச்சு
போனால்
பேச்சில் 
சவம் என்போம்.
மரமோ என்றும்
மரம் தான்.



மாற வேண்டியது
எங்கள் மனமே
மனிதனை
மரமென்று
வையாதீர்
வையத்தில்
ஜயம் வேண்டாம்
மரமே எமக்கு
அபயம்...,!


  •  · 
  •  ·  beesiva

நீ பிறந்த

மண்ணில்

நானும்

பிறந்தேன்

ஒன்றாக

படித்தேன்

என்னையும்..என்

தமிழையும்

நீ ஏன்

வெறுக்கிறாய்?

புறக்கணிக்கிறாய்?



உன் மொழியை..நான்

மதிக்கிறேன்

பேசுகிறேன்

நீ ஏன்

பேசவும்

மதிக்கவும்

முடியாமல்

வெறுக்கிறாய்?

ஆன்மீகம்

சொல்லித்தந்த

அன்பு,கருணை,இரக்கம்

உனக்கில்லையா?

எனக்குண்டே!



பெரும்பான்மை

இனத்துக்கு

பெருந்தன்மை

வேண்டும்

உன் கரங்கள்

என்னைத்தொட

வேண்டும்

நீயும் நானும்

சகோதரரே

சமத்துவம்

வேண்டுமே!



பலத்தோடு

இருக்கிறாய்

புதைத்த

பிணத்தை

புரட்டிப்பார்க்கிறாய்

மூடிய கல்லறையை

இடித்து தகர்க்கிறாய்

இத்தனை பீதியா?

உனக்கு

பயப்படாதே..வா

கைகோர்ப்போம்

சமாதானம்

செய்வோம்...



இறந்தோரை

கல்லறையில்

தூங்கவிடு

இறந்தோர்

தூபிகளை

வணங்கவிடு

இத்தனை

வர்மமா

உனக்கு

தர்மமே

போதித்த

புத்தரும்

நானும்

கண்ணீர்

வடிக்கிறோம்

நீயும் நானும்

இறப்பது நியதி

இதைவிட

ஏதுமுண்டோ

உண்மையான

செய்தி....

  •  · 
  •  ·  beesiva

கருவில் சுமந்தாள் அன்னை

கருவிழியில் சுமக்கிறாய் நீயடி 

என் உணர்வுகளுக்கு 

உருவம் கொடுப்பவள் நீயடி 


அன்பு ஊற்றெடுக்கும்

அருவி நீயடி

அதில் விழுந்து நீச்சலடிக்கும் 

ஆசை தங்கை நானடி.


என் கனவுகளை

கவலைகளை மொழிபெயர்ப்பவளே

தொப்புள்க்கொடி தோழியடி நீ

துயரத்திலும்

தோள் கொடுப்பவள் நீயடி .


அணைக்க கைகள் இருந்தால் 

அழுவதில் கூட சுகம் தான் 

ஆத்மார்த்த அன்பு உனதடி 

அதை உணர்கிறேன் தினமும் நானடி.



அன்றாடம் என் 

அனுபவ பரிமாற்றம் உன்னோடு தானடி 

அதனால் அழுக்குகள் இல்லை

என் மனதில் என்றால் உண்மை தானடி.


அத்திபூத்தாற் போல் 

சில கோபங்களும் 

உண்டாகும் தருணங்களிலேயே 

மண்ணாக்கி விடுவாயடி 

மனம் நொந்து 

மன்னிப்பும் கேட்பாயடி .


புரிந்துணர்வின் 

பொக்கிஷம் நீயடி 

புன்னகைக்க கற்றுக் கொண்டேன் 

உன்னால் நானடி .


எனக்காய் துடிக்கும் 

இதயம் உனதடி 

இன்னொரு தாய் தான்

நீயும் எனக்கடி .


என் விம்பத்தைக் காட்டும்

கண்ணாடி நீயடி 

என் கண்களின் காயமெல்லாம் 

கண்டுபிடிப்பாய் நீயடி.


வாழ விருப்பம் கொண்டேன் 

உன்னால் தானடி 

வலிகள் எல்லாம் 

மறக்க வைத்தவளும் நீயடி .


மறுபிறப்பு ஒன்று

எடுத்து வந்தால் நீ

மகளாய் பிறக்க வேண்டுமடி 

தாயாகி உன்னை 

தாலாட்ட வேண்டும் நானடி. 


சிறந்த வழிகாட்டி நீயடி 

வாழ் நாள்வரை 

சகியடி நீ எனக்கு

சகோதரியே!

  •  · 
  •  ·  beesiva


உண்மையாய் நேசித்த உறவுகள்தான் 
முதலில் உதைத்து 
காயப்படுத்துகிறார்கள் 



வலிகளின் இறக்கைகள் 
பூட்டி 
வேதனை வானத்தில் 
அலைய விடுகிறார்கள் 



மண்ணை துளைத்க்கும் 
மழை துளியாய் 
மனதை துளைத்து 
புண்ணாக்கி விடுகிறார்கள் 



அவர்களால் எப்படி 
முடிகிறது 
கடுகளவும் கருணையில்லாமல் 
கழுத்தருக்காமலே 
கொலை செய்வதற்கு 



உரிமை என்று பேசியவர்கள்
எல்லாம் சரியாகி விட்டதும் 
எல்லை கோடுகள் போட்டு 
நம்மை தூரமாய் தூக்கி 
வீசி விடுகிறார்கள் 



தூசி படிந்த 
அவர்கள் இதயத்தில் 
பாசி படிந்து கிடைக்கும் 
நம் நினைவுகள் 
சில வசதிகளுக்காக 
சிதைக்கப்பட்டு 
சவக்குழிக்குள் 
சங்கமித்து விடுகிறது 



ஆனாலும் 
நம் மீது 
குற்றம் சொல்வதற்காக 
போலியான ஆதாரங்களை 
தேடிக் கொண்டிருக்கிறார்கள் 


  •  · 
  •  ·  beesiva

image_transcoder.php?o=bx_froala_image&h=65&dpx=1&t=1609840828


புத்தாண்டே!

புலம்பியழும்

மக்கள்

புன்னகை

பொழியும் காலம்

எப்போ???

37-48